زاینده رود پرآب در عهد قاجار

در هفته اخیر پس از ماه‌ها خشکی در زاینده رود آب به بستر خشک آن راه یافت و مردم و کشاورزان منطقه را شادمان کرد.رودخانه زاینده رود که رگ حیاتبخش اصفهان به شمار می رود و در سالهای اخیر به دنبال کاهش بارندگی بارها طعم خشکی را چشیده است چند روزی است پر آب شده و حال و هوای شهر و مناطق اطراف آن را عوض کرده است.گرچه مردم این شهر مدیریت ضعیف در سالهای اخیر را یکی از عوامل خشکی زاینده رود می دانند اما منابع تاریخی از خشکسالی های مداوم این رود در ادوار مختلف حکایت دارد. در گزارش مصور عکاسان قاجار در همین رابطه خشکی زنده رود در عهد قاجار را مشاهده کردید.به گزارش منابع تاریخی خشکی های پیاپی زاینده رود باعث می شود ایده انتقال آب به زنده رود که با کارون سرچشمه مشترکی دارد از قرن ها قبل مطرح شود. گرچه اولین بار چنین طرحی در کتاب تاریخ یعقوبی مطرح شده اما طرح عملیاتی ان از زمان صفوی و با پایتخت شدن اصفهان در دستور کار قرار می گیرد؛ نتیجه کار ایجاد یک بریدگی به طول 300 متر، عرض 60 متر و عمق 50 متر بود."سانسون" سفیر پادشاه فرانسه که در عهد شاه سلیمان صفوی به اصفهان می‌آید ضمن اشاره به خشک شدن زاینده‌رود در فصل تابستان، می‌گوید شاه نقشه ای را در نظر گرفته که آب کارون که رودخانه بزرگی در 12 فرسنگی بالای اصفهان است و فقط کوهی آن را از زاینده‌رود جدا می‌سازد به آن ملحق کند. به نوشته او مسیو ژنه، مهندس فرانسوی نیز الحاق آنها را بر عهده گرفته است. با این حال هم او خبر می دهد که پروژه با کارشکنی صدراعظم وقت، شیخ علی خان زنگنه، متوقف می شود چراکه شیخ علی خان گمان می‌کند در صورت پر شدن زاینده‌رود، دیگر محصولات او در در کرمانشاه و همدان در بازار اصفهان فروش نخواهند رفت.کار انتقال آب در عهد صفوی و قاجار چندان پیشرفتی نمی کند گرچه دراوایل مشروطیت مردم "سده" پیشنهاد می‌کنند که کار انتقال آب از سرگرفته شود و مخارج آنرا دویست هزارتومان برآورد می کنند اما این طرح نیز به اجرا در نمی آید.اما سرانجام در سال 1327 هجری شمسی کلنگ تونل کوهرنگ بزمین زده می شود در 24 مهر 1332 ش اولین تونل انتقال آب به زاینده رود افتتاح می شود. تا این زمان همچنان خشکسالی ادواری در کنار پرآبی سال‌های پر بارش گاه و بی گاه چهره زاینده رود را تغییر می‌دهد. در این میان عکاسان قاجاری که به اصفهان سفر می کرده اند یا عکاسان اصفهانی چون "میناس" عکس های زیادی از سالهای خشکی و پرآبی زنده رود در عهد قاجار عکاسی کرده‌اند. از تاریخ عکس ها اطلاع دقیقی در دست نیست و تنها نام عکاسان این عکس ها که ارنست هولتزر، آنتوان سوریوگین و میناس هستند برای ما مشخص است.

 

شکار اولین جت توسط جت

امروز در تاریخ نبرد های هوایی صفحه جدیدی ورق خورده است. در روز 8 نوامبر 1950 اولین درگیری هوایی بین جت های جنگنده آمریکا و کره شمالی در خلال جنگ دو کره روی داد تا اولین پیروزی هوایی بین دو جت برای نیروی هوایی کره شمالی و خلبان روسی آن در تاریخ ثبت شود!

قدرتمند ترین افراد جهان از نگاه مجله "فوربِس"

مجله فوربس برای دومین سال متوالی ، ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه را قدرتمندترین فرد جهان معرفی کرد. این مجله آمریکایی، اسامی ۷۲ نفر از قدرتمندترین افراد جهان را اعلام کرد. در سطر این جدول نام های رهبران سیاسی به چشم می خورد که برخی از این افراد به شرح ذیل است:

 VLADIMIR PUTIN - ولادیمیر ولادیمیرویچ پوتین (به روسی: Владимир Владимирович Путин) دومین رئیس جمهور کشور روسیه بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی

سرنوشت یک دیوار

در ابتدا کسی اتفاقی را که افتاده بود باور نمی‌کرد. خیلی زود اما ناباوری جای خود را بی شادی به حدوحصر و اشک شوق رهایی‌یافتگان داد. یکشنبه بیست‌وپنجمین سالگرد سقوط دیوار برلین است. واقعه‌ای که جهان را تغییر داد. جنگ سرد را پایان بخشید و همچنان بزرگترین واقعۀ سیاسی از اروپا از زمان جنگ جهانی دوم محسوب می‌شود.
 به نقل از ایندیپندنت؛ دیوار برلین دقایقی پیش از نیمه‌شبِ نهم نوامبر سال 1989 فروریخت. جمعیتی عصبانی متشکل از بیست‌هزار نفر جلوی گذرگاه "بورنهولمر استراس" تجمع کرده بودند و فریاد می‌زدند "در را باز کنید". نگهبانان نگران جانشان بودند. افسر مسئول پس از آن که تلاشش برای تماس با مقام ارشدش پاسخی در پی نداشت، تسلیم شد و دستور داد که موانع برچیده شوند. او اعلام کرد: "الان درهای اصلی را باز می‌کنیم." پس از آن بود سیلی انسانی از ساکنان برلین شرقی به برلین غربی جاری شد. ظرف یک ساعت، تمام هفت گذرگاهِ دیوار باز شدند و جمعیتی عظیم روانۀ خیابان‌های برلین غربی شدند. سقوط کمونیسم در اروپا آغاز شده بود. دیوار هم یک دیو بود و همزمان از همان آغاز ساختش چهره‌ای نامطبوع از کمونیسم به نمایش می‌گذاشت. نشانی از ناکارآمدی سوسیالیسم در آلمان شرقی بود. قبل از آنکه دیوار را در نخستین ساعات روز سیزدهم آگوست 1961 عَلَم کنند، بیش از 3.5 میلیون نفر از اهالی آلمان شرقی با  پاهایشاننظرشان را اعلام کرده بودند و به آلمان غربی رفته بودند. تابستان آن سال، آلمان شرقی حتی به اندازۀ کافی نیروی کار برای برداشت محصول  نداشت. بسیاری معتقدند که رژیم آلمان شرقی راهی جز ساخت دیوار نداشت؛ چرا که در غیر اینصورت گزینه‌ای جز پذیرش ورشکستگی اخلاقی، سیاسی و اقتصادی برایش باقی نمی‌ماند و مجبور به کنار رفتن می‌شد. گزینه‌ای که ساکنین کرملین (مقامات شوروی) مُصِر بودند به هر ترتیب و با هر وسیله‌ای از آن جلوگیری کنند. رهبران غربی نیز با ترشرویی مجبور به پذیرش آن شدند: سال 1961 اوج جنگ سرد بود. ساخت دیوار منجر به وضعیتی متزلزل در اروپا شد و احتمال بروز جنگ جهانی سوم را تقویت می‌کرد. دیوار در ابتدا از سیم خاردار بود که بعدتر جای خود را بلوکهای بتنی داد و در نهایت بدل به یک مانع بتنی چهار متری با لوله‌ای مدور بر بالایش شد. لوله به این خاطر تعبیه شده بود تا بالارفتن از دیوار سخت‌تر شود. نگهبانان کلاشینکف به دست در تمام ساعات شبانه‌روز در اطراف دیوار کشیک می‌دادند و برجهای دیده‌بانی و نورافکن‌ها در سراسر آن تعبیه شده بودند. دیوار برلین، برلین غربی را احاطه کرده بود، و همزمان مرز به شدت محافظت‌شدۀ دو آلمان، معروف به "پردۀ آهنین"، آلمان کمونیستی را از آلمان سرمایه‌داری جدا می‌نمود.

رهگذران در برلین غربی از درزهای دیوار برلین شرقی را دید می‌زنند.

 

دیوار برلین از پیدایش تا فروپاشی

روز ۱۸آبان امسال مصادف بود با ۹ نوامبر سالروز فروپاشی دیوار «برلین»، دیواری که در چند دهه یک ملت را دوپاره کرد و آنها را جدا ازهم نگاهداشت. دیوار برلین ارثیه شرایط ژئوپولتیک پایان جنگ دوم جهانی و دوقطبی شدن جهان بود. دولت های متفق «اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی، ایالات متحده آمریکا، فرانسه و انگلستان» در جریان کنفرانس «یالتا» که به کنفرانس «تقسیم جهان» به ویژه آلمان مشهور شد، تصمیم گرفتند که پس از شکست آلمان، ضمن تقسیم این کشور به دو بخش شرقی و غربی،شهر برلین پایتخت «رایش سوم» را نیز به دو بخش تقسیم کنند، به طوری که در بخش غربی برلین نیروهای آمریکا، انگلیس و فرانسه و در بخش شرقی برلین که ضمنا پایتخت آلمان شرقی می شد قوای کمونیستی آلمان شرقی و اتحاد شوروی به طور مشترک مستقر شوند.از آن پس کشور آلمان و نیز برلین به دو بخش شرقی و غربی تقسیم شد. مردم آلمان شرقی که از زندگی در زیر لوای کمونیسم ناراضی بودند و خلاف میل باطنی خود ناچار به اقامت در بخش شرقی و همزیستی با کمونیسم شده بودند می کوشیدند به هر وسیله و بهانه ای که شده از بخش شرقی برلین به بخش غربی فرار کنند. هر روز تعداد فراریان از قلب منطقه کمونیستی آلمان شرقی به جهان آزاد بیشتر می شد.سیل این مهاجرت های پنهانی و قاچاقی به برلین غربی آن قدر افزایش یافت که سرانجام «نیکلای خروشچف» دبیر اول حزب کمونیست و نخست وزیر اتحاد جماهیر شوروی به «والتر اولبریخت» دبیر کل حزب کمونیست آلمان شرقی و رئیس جمهوری آن کشور دستور داد برای جلوگیری از سیل مهاجرت ها در دو طرف دروازه «براندنبورک» یک دیوار بلند بتونی محصور در سیم های خاردار ایجاد کند.در ۱۳اوت ۱۹۶۱برابر با ۲۲مرداد ۱۳۴۰خورشیدی این دستور صادر شد و کار ساخت دیوار بتونی برلین آغاز شد. ۱۴ هزار نظامی و ۶هزار سگ تربیت شده محافظت از این دیوار را به عهده گرفتند. این موانع برای آن ایجاد شده بود که مردم آلمان شرقی قادر به فرار به آلمان غربی نباشند. آمارهای اراائه شده حاکی است بین سال های ۱۹۴۹تا ۱۹۶۱میلادی حدود ۳ میلیون نفر آلمان شرقی را ترک کردند که دلایل عمده آن «نبود آزادی» و «سختی معیشت» در آلمان شرقی بود.پس از احداث دیوار بسیاری از کسانی که تلاش داشتند از این دیوار عبور کنند جان خود را از دست دادند و بسیاری نیز به جرم تلاش برای ترک آلمان شرقی دستگیر و زندانی شدند.سرانجام «میخائیل گورباچف» رئیس جمهوری شوروی در ۶ژوئیه ۱۹۸۹ تز خانه مشترک اروپایی را مطرح ساخت و در روز ۹ نوامبر، ۱۹۸۹ یعنی نزدیک به سی سال پس از احداث دیوار برلین، دیوار برلین فرو ریخت. بعدازاین واقعه در سراسر آلمان به ویژه در برلین همه مردم به شادی و سرور پرداختند و سرانجام در ۱۲ سپتامبر ۱۹۹۰ اصل وحدت آلمان پذیرفته شد و دو نیمه شرقی و غربی آلمان پس از ۴۶ سال به یکدیگر پیوستند و آلمان واحد دوباره تشکیل شد.
 

جشن و شادمانی شهروندان برلین غربی پس از بازگشایی دروازه براندنبورگ در 9 نوامبر 1989

 

کشاورزی در کره‌شمالی

در حالیکه بر اساس گزارش نهادهای بین المللی تولید کشاورزی در کره شمالی در سالهای اخیر افزایش یافته اما سوءتغذیه در این کشور به ویژه در میان کودکان همچنان استمرار دارد.بر اساس آخرین گزارش سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) در سال گذشته تولید کشاورزی در این کشور به 5.03 میلیون تن در سال 2013 بالغ شد که پنج درصد نسبت به سال پیش افزایش داشت.با این‌همه میزان مصرف غذای 84 درصد از مردم این کشور اندک یا ضعیف عنوان شده است. اگرچه میزان سوءتغذیه کودکان نسبت به سال‌های گذشته کاهش یافته اما در سطح هشداردهنده‌ای باقی مانده و کمبود مواد مغذی در تغذیه کودکان و تاثیر آن بر رشدشان، نگرانی‌های خاصی را مطرح است.طبق تحقیقات نهاد، هر گونه وضعیت مثبت در تغذیه احتمالا حاصل تلاش خانواده‌ها در خرید پایاپای و تهیه و فروش مواد غذایی تازه از باغچه‌های خانگی است.کره شمالی با کمبودهای غذایی شدیدی روبرو شده که سیل، خشکسالی و سوءمدیریت آن را تشدید کرده است. در طول قحطی که در اواسط دهه 1990 در این کشور پیش آمد، صدها هزار نفر جانشان را از دست دادند.بر اساس گزارش خبرگزاری فرانسه، بیش از 70 درصد از خانواده‌ها همچنان به سیستم‌های توزیع مواد غذایی اساسی از سوی دولت متکی هستند اما نهادهای سازمان ملل این سیستم‌ها را نارسا عنوان کرده اند.طبق یافته‌های تحقیقات این نهادها، با در نظر گرفتن هدف کره شمالی برای واردات 300 هزار تن غلات در سال، این کشور با 40 هزار تن کمبود روبرو است. درهمین رابطه "میگوئل توران" عکاس شبکه الجزیره که در هفته های اخیر عکس های بسیاری از کره شمالی برای این شبکه خبری فرستاده گزارشی مصور از زمین های کشاورزی این کشور تهیه کرده است که در زیر می بینید.

 

عزاداری در عصر قاجار،از تعزیه تا قفل‌زدن بر بدن

عزاداری در محرم یکی از آئین های مورد توجه شاهان قاجار به شمار می رفت و آنها از این فرصت برای نشان داد پایبندی خود به شرع و ارادتشان به اهل بیت(ع) استفاده می کردند.در عصر قاجار با شروع ماه محرم خیابان ها و کوچه و شهر به پرچم های سیاه مزین می شد و در تهران در نزدیک به دویست هیات مراسم عزاداری بر قرار بود؛ در این میان شاهان نیز همراه با مردمی که رسوم و آداب عزاداری محرم را به جا می آوردند مراسم سوگواری برگزار می کردند.ناصرالدین شاه قاجار که سخت خود را شیفته معصومین و بویژه امام حسین(ع) نشان می داد شاید بیش از دیگر شاهان قاجار خود را پایبند به عزاداری عاشورا می دانست. او در طول دوران سلطنت خود با ساخت تکیه دولت که گفته می شود بر اساس ساختمان "رویال البرت هال" در لندن طراحی شده بود هر شب مراسم روضه خوانی و سوگواری برگزار می کرد. در این میان مورخان علاقه زیاد شاه به اجرای نمایش تعزیه را دلیلی بر بنای تکیه دولت در دوره او می دانند. گفته می شود مراسم ویژه عزاداری در تکیه دولت از روز اول محرم و با حضور ده‌ها روضه‌خوان که برای گرم کردن مجلس یکی پس از دیگری به منبر می‌رفتند آغاز می شد و آنان اشعاری در رثای سیدالشهدا(ع) با صدایی خوش قرائت می کردند؛ در ادامه با حضور ناصرالدین شاه مراسم تعزیه خوانی آغاز می شد و تعزیه خوان ها در سکوی مرکزی تکیه به نقل و اجرای مصیبت عاشورا می‌پرداختند.در کنار مراسم رسمی ای که شاه هر ساله برگزار می کرد آئین ها و سنت های ویژه دیگری نیز وجود داشت که مردم پایبند به انجام آن بودند که نذر کردن از مهمترین آنها بود. نقل است در آن روزها کسانی که توانایی اطعام نداشتند هم با ریختن مشتی برنج در پلوی نذری یا تکه گوشتی در خورش، در نذر شریک می‌شدند. حتی پخش لباس سیاه بین فقرایی که توانایی تهیه لباس عزا را نداشتند نیز یکی دیگر نذرهای رایج در تهران قدیم بود که بین فقرا تقسیم می‌شد.از رسوم دیگر عاشورا مراسم قمه زنی بود که در روز عاشورا انجام می گرفت و عزاداران کفن پوش در دسته جات چند نفره اقدام به قمه زنی می کردند؛ در این میان رسومی مانند زخم زنی، سنگ زنی قفل آجین و شمع آجین کردن بدن وجود داشت که اکنون منسوخ شده است. عزادارن برای قفل آجین کردن بدن خود را سوراخ کرده و به آن قفل می زدند که عملی بسیار دردناک بوده و گاه به عفونت و بیماری فرد منجر می شد.در آن روزها عکاسان دربار و غیر دربار نیز بی کار نبوده و مراسم عزاداری و آئین های عزاداری را به ثبت تصویر می رساندند. عکس هایی که کسانی چون محمد حسن میرز، آنتوان سوریوگین، عبدالله قاجار و تنی چند از دیگر عکاسان قاجار از آئین ها عزاداری عصر قاجار گرفته‌اند امروز خود یکی از منابع مستند فرهنگ عزاداری در یکصد سال گذشته است.

تکیه دولت محل برگزاری مراسم ویژه عزاداری با حضور شاه
 

روی دیگر زندگی در کره‌شمالی

در حالیکه همواره شایعات و اخبار درباره زندگی سخت و همراه با محرومیت مردم کره شمالی در رسانه ها مطرح است شبکه الجزیره در گزارشی مصور با عنوان "روی دیگر کره شمالی" عکس های متفاوتی از این کشور منتشر کرده است."میگوئل توران" و "نیکول سالازار" دو عکاس شبکه خبری الجزیره انگلیسی که اخیرا به کره شمالی سفر کرده اند عکس هایی از زندگی مردم در پیونگ یانگ فرستاده اند که این رسانه آن را "روی دیگر کره" عنوان کرده است."توران" که همراه با گروهی از خبرنگاران و عکاسان به کره رفته در یادداشتی ذیل عکس ها نوشته که گرچه رسانه ها همواره از کره به عنوان کشوری که مردمش تحت ظلم، قحطی و گرسنگی حکومت کیم جونگ اون هستند یاد می کنند اما از بدو ورودش به این کشور همراه با راهنمای دولتی به نقاطی رفته که تصویر دیگری از این کشور را نشان می‌داده است.ساختمان های مدرن و تمیز با امکانات رفاهی و سیستم حمل و نقل شهری که به طور منظم مسافران را جابجا می کند و گوشی همراهی که به وفور در دست مردم دیده می شود گوشه ای از تصاویری بوده که عکاس دیده و عکاسی کرده است. البته این اولین باری نیست که رسانه ها بخش مدرن و پیشرفته زندگی در کره شمالی را مورد توجه قرار می دهند و سعی می کنند در کنار پوشش اخبار و گزارشات از وضعیت محدود زندگی در این کشور تصویر دلخواه دولت کره را نیز منعکس کنند؛ "یولریک پدرسن" و "دیوید گوتنفلدر" نیز دو عکاسی هستند که پیش از این با همین سوژه عکس هایی در رسانه های خارجی منتشر کرده اند.

 

انفجار فضاپیمای ناسا پس از پرتاب

فضاپیمای بدون سرنشین ناسا که حامل مایحتاج ایستگاه بین المللی فضایی و برخی تجهیزات سری بود، چند ثانیه بعد از پرتاب از سکوی خود در ویرجینیا منفجر و نابود شد.به گزارش سی ان ان، این فضاپیما با نام " Antares " چند ثانیه ای بعد از پرتاب  در  ساعت 6:35  دقیقه صبح به وقت محلی صورت گرفت، منفجر شد. هنوز علت انفجار اعلام نشده است ولی مقامات ناسا می گویند کسی در این حادثه کشته یا زخمی نشده است.انفجار این فضاپیما که رسانه ها از آن به عنوان فاجعه ای برای ناسا یاد کردند، شش ثانیه بعد از پرتاب روی داده است.مقامات ناسا همچنین گفته اند خسارتهای ناشی از این انفجار فقط محدود به تاسیسات پرتاب این فضاپیماست. سازمان هوایی آمریکا اعلام کرده است کسی بر اثر این حادثه کشته یا زخمی نشده است.

 

طبیعت پاییزی قلعه بابک خرمدین

طبیعت پاییزی قلعه بابک در استان آذربایجان شرقی