قسمتی از مصاحبه مجله آدینــه با احمد شاملو

تا جایی که من می‌دانم شما حدود ۶۲ سالتان است. ممکن است بپرسم چند سال از عمرتان را در خارج کشور به سر برده‌اید؟

سوأل دیگرم این است: در چند ساله‌ی اخیر جمعی از شاعران و نویسندگان ما به خارج کشور کوچیده‌اند.
شما چه احساسی داشته‌اید که مانده‌اید؟

شاملو : در مجموع شاید سه سالی را در خارج کشور بوده‌ام، امــا آن سالهــــا را جزو عمـــرم به حســـاب نمی‌آورم. می‌دانیــــــد چرا؟ 

دموکراســی در آمریـکا از نظر احمد شاملو

احمد شاملو:

در اسفند ماه ۵۶ که ما در امریکا بودیم یک روز آقایی به نام چافتس از روزنامه نیویورک پست طى نامه یی از من خواست براى روزنامه اش با هم گفتگویی بکنیم و ضمناً نوشت چون میخواهد در باب من مطلب مفصلترى هم براى یک «نشریه ملى دیگر» تهیه کند آقاى بروس خبرنگار ویلج وویس را هم با خودش میآورد. آقاى چافتس که علاقه مند بود به برگه هاى آماده شده کتاب کوچه نگاهى بکند به اتاق کار من رفت اما آقاى بروس از همان دمِ در بنا کرد از نشریه شان تعریف کردن که ما آزادترین و مستقل ترین نشریه امریکائیم.
گفتم آقاجان، در امریکا نشریه یی که بتواند چنین ادعایی بکند اصلاً وجود خارجى ندارد. گفت اگر نتوانید حرفتان را ثابت کنید من آن را توهین به شخص خودم تلقى خواهم کرد. گفتم پس بنشین دلایل مرا بشنو: