جنایت جنگی متفقین در «درسدن»

هفتاد سال از بمباران شهر "درسدن" آلمان در هفته های پایانی جنگ جهانی دوم گذشت؛ بمبارانی که با کشتن یکباره ده‌ها هزار نفر به عنوان یکی از جنایات جنگی متفقین مطرح می‌شود.

در فاصلۀ روزهای سیزدهم تا پانزدهم فوریۀ سال ۱۹۴۵، بمب افکن های ارتش بریتانیا و ایالات متحدۀ آمریکا، در چند نوبت، چندین هزار تن بمب انفجاری و آتش زا را بر فراز شهر تاریخی درسدن فروریختند. در این عملیات که به نابودی این شهر منجر شد، بیش از هزار بمب افکن، در مجموع ۴۰۰۰ تن بمب بر سر این شهر و ساکنان آن رها کردند.بر اساس آمارهای رسمی اعلام شده از سوی متفقین، ۲۵ هزار نفر در اثر این بمباران ها جان خودشان را از دست دادند اما مقامات آلمان پس از جنگ از کشته شدن بیش از ۲۵۰ هزار نفر سخن گفتند. اجساد بسیاری از قربانیان بر اثر بمب های آتش زا سوخته و قابل شناسایی نبود و به گفتۀ مقامات آلمان، آمار اعلام شده از سوی متفقین تنها در مورد افرادی صدق می کند که شناسایی شدند."کرت ونه گات" نویسنده آمریکایی که در زمان جنگ خبرنگار بود و از نزدیک شاهد این بمباران ها  میزان کشته شدگان را دست کم ۱۳۰ هزار نفر عنوان کرد. وی در زمان بمباران این شهر بعنوان اسیر جنگی در شهر درسدن بسر می برده و از این بمباران ها جان سالم بدر برده است.در جریان بمباران درسدن، بیش از ۱۲ هزار خانه تخریب شد. در آن هنگام، دلیل بمباران این شهر تاریخی- صنعتی، وجود کارخانه های تولید سلاح و تجهیزات نظامی برای ارتش آلمان عنوان شد. به گفتۀ فرماندهی نیروهای متفقین، صد و ده کارخانه در این شهر وجود داشته که ۵۰ هزار کارگر در آنها اقدام به ساخت تجهیزات نظامی و پشتیبانی برای ارتش آلمان می کردند.بیش از ۹۰ درصد شهر درسدن که به دلیل وجود کلیساها و بناهای تاریخی به "فلورانس بر کرانۀ الب" معروف بود طی سه روز و در چهار یورش هوایی، به کلی تخریب شد.پس از اتمام جنگ جهانی دوم، بسیاری از جمله "گونتر گراس" نویسنده آلمانی، بمباران شهر درسدن را یک جنایت جنگی خواندند اما با پیروزی متفقین هیچ دادگاه بین المللی مساله جنایت جنگی در درسدن را مورد بررسی قرار نداد.به تازه‌گی "گرگوری استنتون"، دبیرکل سابق سازمان دیده بان نسل کشی با انتقاد از عدم مسوولیت پذیری کشورهای عامل این قتل عام، گفته است: "هولوکاست فاجعۀ غیرانسانی و وحشتناکی است. این مساله جنایت جنگی شناخته می شود اما در مورد بمباران درسدن که هزاران نفر غیرنظامی را از بین برد، حرفی زده نمی شود. قتل عام مردم در شهر درسدن هم یک جنایت جنگی است."

گفته می‌شود "ژوزف گوبلز" وزیر تبلیغات آلمان نازی، پس از شنیدن خبر این بمباران ۲۰ دقیقه به شدت گریست و سپس حملهٔ شدیدی به "هرمان گورینگ" فرماندهٔ نیروی هوایی آلمان و وزیر هوانوردی کرد و گفت: اگر قدرت آن را داشتم قبل از دادگاه تو را دار می‌زدم.همچنین پس از این بمباران برای نخستین بار مردم کشورهای متفق از نیروهای خود در مورد اقداماتشان برای شکست آلمان انتقاد کردند. عکس های باقی مانده از ویرانه‌های "درسدن" پس از بمباران هوایی متفقین را در زیر می‌بینید.

 

جنجال بر سر «عقاب» جنگ جهانی

درگیری بر سر «عقاب برنز» به جا مانده از دوران جنگ جهانی دوم در اروگوئه همچنان موضوع داغ مردم این کشور بوده و به عنوان مسئله‌ای جنجالی در بین آن‌ها به شمار می‌رود.به گزارش کورئو دل اورینوکو، پس از پایان جنگ جهانی دوم آثار فراوانی از سلاح و وسایل جنگی در کشورهای تحت تأثیر این جنگ به جا مانده است.«عقاب برنز» جسمی با بیش از 4 تن وزن و 2 متر طول به همراه تصویر صلیب شکسته نازی‌ها به عنوان یکی از همین آثار باقی مانده به شمار می‌رود.

 

یادبود جنگ‌جهانی با 9هزار شقایق

مراسم گرامیداشت یکصدمین سالگرد پایان جنگ جهانی اول و بزرگداشت قربانیان آن روز سه شنبه، طی مراسمی در لندن پایتخت انگلیس برگزار شد.این مراسم با حضور مقامات انگلیس و تحت تدابیر شدید امنیتی در برج لندن که قلعه ای تاریخی در سمت شمال رود تیمز است، اجرا گردید.از نکات قابل توجه در این مراسم که با حضور کهنه سربازان ارتش انگلیس برگزار شد، مزین شدن اطراف این قلعه تاریخی در قالب یک طرح هنری، به 888 هزار و 246 شاخه شقایق سرامیکی به تعداد کشته شدگان انگلیسی و جامعه کشورهای مشترک المنافع در جنگ جهانی اول، است.دست اندرکاران این مراسم یادبود عنوان کرده اند که پس از مدتی، گل های شقایق سرامیکی به کار رفته در این طرح هنری موسوم به "زمین و دریا به رنگ خون" به بهای 25 پوند به فروش گذاشته خواهند شد.مراسم یادبود یکصدمین پایان سالگرد جنگ جهانی اول ( یازدهم نوامبر 1918 ) روز دوشنبه علاوه بر انگلیس، در بسیاری از کشورهای اروپایی ازجمله فرانسه برگزار شد.در طول این جنگ که چهار سال به طول کشید (1914 تا 1918) ، در کل حدود 65 میلیون نفر بسیج شدند که از این عده، هشت و نیم میلیون نفر کشته شدند؛ در حدود 37 میلیون نفر آسیب دیدند، 19 میلیون و 700 هزار نظامی زخمی شدند و 7 میلیون و هفتصد هزار نفر مفقود شدند.جنگ جهانی اول سراسر قاره اروپا، روسیه، منطقه خاورمیانه، بخش هایی از آفریقا، آمریکا و خاور دور را فراگرفت و بیش از 30 کشور از جمله ایران در آن درگیر شدند.

 

عجیب ترین پارکینگ دنیا

درست در وسط جنگل در یک روستای کوچک در جنوب بلژیک، یک گورستان اتومبیل زنگ‌زده رهاشده است. تحقیقات نشان داده که در زمان جنگ جهانی دوم سربازان آمریکایی برای پنهان کردن ماشین هایشان آن‌ها را در این جنگل پارک کردند. اما بعد از جنگ جهانی همه سربازان دوباره به آمریکا فرستاده شدند و نتوانستند ماشین هایشان را بردارند تا این گورستان زیبا به وجود بیاید. هرچند در سال 2010 این گورستان به دلیل مسائل زیست محیطی خالی شد تا فقط در خاطره ها بماند.

تصاویر دیده نشده از هیتلر

"بریجت هریس" که برای سال ها قصه های مربوط به حضور پدر بزرگش در جنگ جهانی دوم و نبرد علیه نازی ها را از زبان مادرش شنیده بود هفته گذشته در جعبه یادگارهای پدر بزرگ در اتاق زیر شیروانی خانه پدری در کالیفرنیا مجموعه با ارزشی از عکس های هیتلر و نازی ها را کشف کرد.بریجیت هریس سردبیر بخش عکس نشریه "لایف" که پدر بزرگش از سربازانی بود که در نبرد نرماندی سنگر به سنگر نازی ها را تا شکست عقب رانده بود هفته گذشته در میان یادگارهای پدر بزرگ که نزد مادرش نگهداری می شد به پاکت نامه‌ای برخورد کرد که 32 عکس و کارت پستال نایاب از آلمان نازی در آن بود.این عکس ها و کارت پستال ها که توسط پدر بزرگش از آلمان آورده شده بود و برای سال ها در میان خرت و پرت ها و اسباب خانه دخترش خاک می خورد بعد از 16 سال از مرگش به شکل اتفاقی توسط هریس پیدا شد.

این عکس ها که مربوط دوران جوانی و میانسالی هیتلر و زمام داری حزب نازی است از بسته های تبلیغی این حزب بوده که در آن زمان سعی در نشان دادن تصویر مردی انسان دوست، محبوب، وطن پرست و مهربان از پیشوای آلمان‌ها داشته است. هریس که این عکس ها را در "لایف" منتشر کرده ذیل آنها نوشته متاسف است که پدربزرگش از دنیا رفته و هیچ اطلاعی از اینکه چگونه و کی این مجموعه به دستش رسیده ندارد.

پاکت نامه حاوی عکس های هیتلر و آلمان نازی
 

سقوط نازی ها

نبرد جنگل «هارتگن» در بازه ی زمانی 19 سپتامبر تا 16 دسامبر 1944 در شرق مرز بلژیک و در داخل خاک اصلی آلمان آغازی بر سقوط آلمان نازی بود.این نبرد سنگین بین نیروهای آمریکایی و آلمانی در جبهه ای به وسعت 130 کیلومتر مربع درگرفته بود و از جمله معروف ترین نبردهای جبهه ی غربی اروپا شد چون طولانی ترین نبرد در خاک اصلی آلمان بود یعنی طولانی تر از نبرد برلین و دوم اینکه طولانی ترین نبرد در جنگ جهانی دوم بود که نیروهای آمریکایی به تنهایی در آن می جنگیدند.

پس از فتح بلژیک این اولین بار بود که متفقین از غرب وارد خاک آلمان می شدند و آلمانها برای اولین بار در طول جنگ جهانی دوم برای دفاع از خاک اصلی وطن خود می جنگیدند. امریکایی ها در این جنگ با تلفات سنگین موفق به پیش روی شدند. 

در اواسط آوریل 1945، نیروهای شوروی حمله عظیمی را به سمت برلین آغاز کردند. در 25 آوریل 1945، نیروهای شوروی به نیروهای آمریکایی ملحق شده و از سمت غرب در "ترگاو" واقع در ساحل رود "البه" در مرکز آلمان حمله خود را آغاز کردند.

از سوی دیگر در حالی که پیروزی متفقین قطعی می‌نمود، برای کمک به پیشرفت سریع‌تر نیروهای شوروی که از شرق به سوی آلمان درحال پیشروی بودند، بمب‌افکن‌های سنگین نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا و نیروی هوایی ایالات متحده بیش از ۳۹۰۰ تُن بمب بر روی شهر درسدن فرو ریختند. 

با نزدیک شدن نیروهای شوروی به پناهگاه فرماندهی آدولف هیتلر در مرکز برلین در ۳۰ آوریل ۱۹۴۵، او که تازه با "اوا براون" ازدواج کرده بود دست به خودکشی زد. در ۲ مه ۱۹۴۵، برلین به نیروهای شوروی تسلیم شد.نیروهای مسلح آلمان در ۷ مه ۱۹۴۵ در غرب و در ۹ مه در شرق، بدون هیچ قید و شرطی تسلیم شدند و روز ۸ ماه مه ۱۹۴۵، روز پیروزی در اروپا (V-E Day) اعلام شد. روایت مصور سقوط برلین را در زیر می بینید.

نمایی از ویرانه های کلن در غرب رود راین که توسط جنگنده های متفقین مورد حمله قرار گرفته است. آوریل 1945
 

سرنوشت موسولینی

سیاری از مورخین معتقدند تصمیمات غلط موسولینی در جنگ جهانی دوم یکی از دلایل مهم به تنگنا افتادن هیتلر و در نهایت شکست جبهه متحدین است.گرچه در سال های نخستین جنگ جهانی دوم ایتالیا توانست پیشرفت هایی در افریقا کسب کند اما روند شکست های این کشور در این قاره نبرد را به سود جبهه متفقین تمام کرد.ارتش ایتالیا گرچه صاحب زره‌پوش‌های بهتر و قدرتمندتری شده بود و نیروی هوایی کارآمدی داشت اما دارای فرماندهی مناسبی نبود طوری که گفته می شود از ارتش مسلح به تیر و کمان اتیوپی شکست خورد و مجبور به عقب‌نشینی شد.

با اعلان جنگ انگلستان به ایتالیا درگیری آغاز شد و موسولینی در حالی که بنغازی و دژ بزرگ طبرق را از دست داده بود از آلمان کمک خواست؛ هیتلر نیز مجبور شد فیلدمارشال اروین رومل یکی از بهترین افسران خود را به صحرای آفریقا اعزام دارد.

اما روند شکست های موسولینی از ژوئیه ١٩٤٣ به نقطه بحرانی رسید. در این تاریخ نیروهای متفقین ابتدا در جزیره سیسیل پیاده شدند و سپس در ماه سپتامبر وارد خاک اصلی ایتالیا شدند. پس از اینکه شورای عالی حزب فاشیست ایتالیا، موسولینی را عزل کرد، ارتش ایتالیا زمام امور را بدست گرفت.

در همین تاریخ سربازان آلمانی مستقر در ایتالیا کنترل نیمه شمالی شبه جزیره را به دست گرفته و همچنان به مقاومت ادامه دادند. موسولینی به دستور آدولف هیتلر ، رهبر آلمان نازی در یک عملیات حیرت آور توسط یک گروه کماندویی اس اس و چتربازان آلمانی از "لانه عقاب" فرار می کند و به آلمان منتقل می شود.

اما وی سرانجام در پایان جنگ جهانی دوم در حالی که به اتفاق معشوقه‌اش در حال فرار از ایتالیا بودند در مزرعه‌ای توسط پارتیزان‌های ایتالیایی دستگیر شده و در همان جا به همراه سایر همراهانشان که از مقامات حکومت فاشیستی بودند، پس از محاکمه صحرایی به اعدام محکوم می‌شود.

در ۲۸ آوریل ۱۹۴۵ هنگام تیرباران شخصی با چاقو به او حمله می کند و موسولینی نیمه جان از شکنجه به زمین می افتد؛ مردم به او حمله می کنند و با لگد به جنازه او ضربه می زنند و جمجمه اش را متلاشی می کنند.

جسد موسولینی و معشوقه‌اش در "پیازا لورتو" در میلان، برای نمایش عموم با قلابهای مخصوص آویزان کردن گوشت در قصابیها از سقف یک ایستگاه پمپ بنزین آویخته شد تا آنکه با دستور پاپ جنازه را را پایین آوردند؛ گفته می شود جسم او را پس از آن به آتش کشیدند و خاکسترش را نیز به دریا ریختند.

پرتره موسولینی در سال های پیش از جنگ جهانی دوم
 

سقوط ژاپن در جنگ جهانی دوم

با مرگ هیتلر و تسلیم آلمان در اوریل 1945 تنها ژاپن در برابر متفقین مقاومت می کرد؛ مقاومتی که با بمباران اتمی هیروشیما و ناکاراکی پایان یافت.در ۱۵ ژوئن ۱۹۴۴ و یک هفته پس از آنکه عملیات عظیم آبى خاکى در اروپاى غربى با موفقیت به پایان مى رسد متفقین با گشودن همزمان ۳ جبهه بزرگ علیه ژاپن ضربات سنگینی به آن وارد کردند. 

اندکی بعد ارتش آمریکا در سواحل فیلیپین پیاده شده و با زحمت فراوان شهر به شهر در فیلیپین پیش رفت و در مانیل پایتخت این کشور درگیر جنگ هاى خیابانى شد؛ نبرد فیلیپین تا فوریه به طول انجامید و ۵۰ هزار آمریکایى کشته شدند.

در ماه اوت آمریکا براى تسخیر اوکیناوا، ۷۶۰۰ کشته و ۳۲ هزار زخمى داد و سرفرماندهى قواى آمریکا در یک برآورد اولیه به رئیس جمهور امریکا اطلاع داد فتح ژاپن به ۲ میلیون سرباز و ماهها وقت احتیاج خواهد داشت. این درحالى بود که جنگ در اروپا در ماه مى (۳ماه قبل) تمام شده بود.سرانجام ترومن رئیس جمهور آمریکا دستور داد طی دو عملیات هیروشیما و ناکازاکی بمباران اتمی شوند.در این دو عملیات، دو بمب اتمی به فاصله ۳ روز بر روی شهرهای هیروشیما و ناکازاکی انداخته شد که باعث کشتار گسترده شهروندان این دو شهر گردید. حدود ۲۲۰٬۰۰۰ نفر در اثر این دو بمباران اتمی جان باختند که بیشتر آنان را شهروندان غیرنظامی تشکیل می‌دادند. بیش از نیمی از قربانیان بلافاصله هنگام بمباران کشته شدند و بقیه تا پایان سال ۱۹۴۵ بر اثر تشعشعات رادیواکتیو جان خود را از دست دادند.

سرانجام در ۱۵ اگوست سال ۱۹۴۵ ژاپن در برابر ایالات متحده و نیروهای متفقین اعلام تسلیم کرد و نمایندگان ژاپن بر عرشه ناو جنگی یواس‌اس میسوری سند تسلیم ژاپن را امضا کردند.

دوشنبه ششم اوت 1945 میلادی یک هواپیمای بمب افکن بی 29 ملقب به "انولاگی" که از جزیره "تینیان" برخاسته بود به همراه دو هواپیمای دیگر در ساعت هشت و پانزده دقیقه صبح به وقت ژاپن چهار بمب تنی معروف به "پسر کوچک" ، در بردارنده 60 کیلوگرم اورانیوم 235 را از ارتفاع 9480 متری روی هیروشیما و در بالای مکانی که امروز در آن "گنبد بمب اتمی" قرار دارد رها کرد تا 43 ثانیه بعد در ارتفاع 548 متری منفجر شود.
 

هیتلر و جنگ جهانی دوم

در آخرین روز آوریل 1945 و همزمان با پیشرفت نیروهای متفقین، هیتلر که به پناهگاه خود در برلین نقل مکان کرده بود ناامید از سرنوشت جنگ شکست را پذیرفت و به همراه معشوقه اش اوا براون دست به خودکشی زد. 

 آدولف هیتلر رهبر آلمان نازی به همراه اوا براون معشوقه اش در ۱۶ ژانویه ی ۱۹۴۵ و پس از پیروزی های متعدد متفقین در اروپا به "فوهرر بانکر" پناهگاه زیر زمینی خود در برلین نقل مکان کرد و از آنجا هدایت جنگ را انجام می داد.

"مارتین بورمن"، "جوزف گوبلز" و همسر و 6 فرزندش به همراه دو یا سه پشتیبان، پزشک، کارمند اداری و سگ هیتلر "بلوندی" کسانی بودند که با رهبر آلمان در "فوهرر بانکر" پناه گرفتند.در ۱۹ آوریل، شوروی توانست خطوط آلمان را بشکند و بعد از آن شروع به محاصره ی برلین کند اما هیتلر فردای همان روز برای در روز تولد ۵۶ سالگی اش برای آخرین بار از پناهگاه زیر زمینی خارج شد و به بعضی از پسران سرباز سازمان جوانان هیتلری، مدال صلیب آهنی اهدا کرد.در 25 آوریل در حالی که نیروهای شوروی توانستند نیروهای خود را به طور کامل در برلین مستقر کنند، حلقه محاصره هیتلر بیش از پیش تنگ شد.در صبح 30 آوریل، سرتیپ اس اس "ویلهلم مانکی" که رهبر مرکزی نیروهای نازی در برلین بود برای آخرین بار به هیتلر اطلاع داد که برلین تا 48 ساعت دیگر سقوط خواهد کرد.

ساعاتی پس از این گزارش، هیتلر که یک روز از ازدواجش می گذشت با شلیک گلوله و همسرش با شکستن کپسول سیانور دست به خودکشی زدند. گفته می شود پیکر بی جان آن دو طبق آخرین فرمان هیتلر پیش از مرگ به محوطه بیرونی "فوهرر بانکر" منتقل شد و سوزانده شد.

"روخوس میش" تلفنچی این پناهگاه بعدها در خاطرات خود از آخرین لحظات زندگی هیتلر گفته است: "من در یک اتاق کوچک با یک تلفن کار می کردم و اتاق در صورت حمله هوایی، تنها ظرفیت یک نفر دیگر را داشت. ناگهان شندیم که یک نفر، یکی از همراهان هیتلر را صدا زد و گفت به نظر، آن اتفاق افتاد. آنها صدای تیراندازی شنیده بودند اما من نه. مارتین بورمن، منشی خصوصی هیتلر به همه دستور داد تا آرام بگیرند. مارتین بورمن دستور داد تا در اتاق هیتلر باز شود. من هیتلر را دیدم که سرش بر روی میز قرار داشت. اوا براون روی مبل دراز کشیده بود و سرش به طرف هیتلر بود. زانوانش به طرف سینه جمع شده بود. دیدم که آنها هیتلر را پوشاندند و وقتی از کنار من رد شدند، پاهای او از پارچه بیرون زده بود. فردی سر من فریاد زد عجله کن، آنها دارند پیشوا را می سوزانند."

دو ماه پس از پایان جنگ، وینستون چرچیل، نخست وزیر وقت بریتانیا پیروزمندانه به برلین رفت و از آخرین مقر هیتلر دیدن کرد. عکسی که عکاسان از او در بیرون پناهگاه، در حالی که بر روی صندلی نشسته بود، گرفتند یکی از مشهورترین عکس های تاریخ جنگ جهانی دوم است. متفقین چند سال بعد، این پناهگاه را نیز برای آنکه تبدیل به زیارتگاهی برای نازی ها نشود، منفجر کردند.

نمای بیرونی "فوهرر بانکر" پس از اشغال متفقین